ντέρμπι Παναθηναϊκού ΟλυμπιακούΗ ακτινογραφία του ντέρμπι Παναθηναϊκού Ολυμπιακού είναι για τους ερυθρόλευκους η δεύτερη μεγαλύτερη νίκη, προβληματισμός στους πράσινους.
Η μεγάλη νίκη των ερυθρόλευκων στο ντέρμπι Παναθηναϊκού Ολυμπιακού δείχνει τους πειραιώτες να το ήθελαν περισσότερο
και την ομάδα των πρασίνων να φεύγουν με το κεφάλι σκυμμένο και προβληματισμό για την επόμενη μέρα.
Ο Ολυμπιακός είχε βάθος και ο Παναθηναϊκός δεν είχε πάθος!
Η νίκη του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού, εστιάζεται στη δυναμική του πάγκου των «ερυθρολεύκων» και στους «πράσινους» που πρέπει να προβούν σε αλλαγές.
Όπως ήταν δεδομένο η καλύτερη ομάδα κέρδισε στο ντέρμπι Παναθηναϊκού Ολυμπιακού.
Οι «ερυθρόλευκοι» απέδειξαν τη ποιότητα τους και παρότι «τρόμαξαν» προς το τρίτο δεκάλεπτο, δεν άφησαν καμία αμφιβολία για το φαβορί στην Ελλάδα φέτος.
Εδώ βέβαια δεν μιλάμε πλέον για τα εγχώρια… Ο Ολυμπιακός είναι χτισμένος και δομημένος πολύ καλά, αλλά βγάζει υγεία, παίζει μπασκετάρα ανά διαστήματα
και θα είναι από τους μεγάλους διεκδικητές της τετράδας.
Ο Παναθηναϊκός είναι σε μια εποχή με πολλά ερωτηματικά, χωρίς σταθερή διοίκηση, έχοντας ήδη κατακτήσει ένα τίτλο
και προσπαθεί να βρει το δρόμο του κάνοντας το καλύτερο που μπορεί. Τέλος ιστορίας!
Όσον αφορά το τακτικό κομμάτι…
Ο Ολυμπιακός όπως περιμέναμε ήταν άριστα διαβασμένος. Τι εννοούμε; Επιθετικά διάβασε τη ζώνη σε πολύ καλό βαθμό.
Βρήκε σουτ από γωνίες, πήρε τα επιθετικά ριμπάουντ, αλλά βρήκε και ΚΟΨΙΜΑΤΑ στη καρδιά της ρακέτας.
Λίγο έως πολύ «γκρέμισε» τη ζώνη που του έκανε τη ζωή δύσκολη στην Ελλάδα κάτι εβδομάδες πιο πριν.
Αμυντικά στήθηκε στο να σταματήσει τα turnout του Νέντοβιτς και να περιορίσει την επιθετική του δράση.
Το ίδιο επιθετικός ήταν απέναντι στον Ντάριλ Μέικον. Οι «ερυθρόλευκοι» πήραν άριστα σε αυτό το αμυντικό κομμάτι.
Οι «πράσινοι» από τη μια ήθελαν να δυσκολέψουν τον Ολυμπιακό με την άμυνα ζώνης, χωρίς να εμπιστεύεται το man to man,
ωστόσο με το Μποχωρίδη μέσα και με άμυνα ατόμων οι «πράσινοι» γύρισαν τη κατάσταση στο τρίτο δεκάλεπτο.
Επιθετικά στόχευσαν πάνω στους Σλούκα και Ντόρσει ή τουλάχιστον έτσι φάνηκε και είχαν μια πολύ ιδιαίτερη τακτική.
Δηλαδή guard to forward screen, ώστε να βρεθεί ο Σλούκας με Παπαπέτρου ή όποιον παίκτη επέλεγε ο Πρίφτης
και παράλληλα ένα ακόμη guard to guard screen για να χτυπήσει με ορμητικότητα.
Αυτό κάποιες φορές δούλεψε, κάποιες φορές όχι. Σαν τακτική είχε βάση.
Οι «πράσινοι» είχαν τα καλύτερα διαβάσματα και ηρεμία με τους Μποχωρίδη και Νέντοβιτς σαν user στο pick-n-roll.
Πήρε ελάχιστες βοήθειες από Παπαπέτρου, Μέικον και ειδικά Πέρι.
Από εκεί και πέρα οι «πράσινοι» έσβησαν με τα χαμηλά σχήματα των «ερυθρολεύκων» και πιο συγκεκριμένα στις καταστάσεις ένας εναντίον ενός απέναντι στον Μακίσικ που έκανε παιχνιδάρα
και βγήκε αρκετά από το παιχνίδι του για να το πετύχει.
Πόσες φορές ο Αμερικανός θα βάλει 2/2 step back τρίποντα ξανά μέσα στη σεζόν;!
Το βάθος του πάγκου ιδικά στο μπάσκετ παίζει προταγωνιστικό ρόλο και αυτό φάνηκε και στο χθεσινό παιχνίδι του ΟΑΚΑ
Ο Ολυμπιακός τακτικά υπερείχε σε μεγάλο διάστημα της αναμέτρησης.
Περιόρισε τους Μέικον και Παπαπέτρου και ανάγκασε τον Νέντοβιτς σε πολλές λάθος αποφάσεις κατά τα off-ball screen.
Επιθετικά διάβασε τη ζώνη, πήρε τα ριμπάουντ – Ο Παναθηναϊκός είναι από τις πιο τρωτές ομάδες της λίγκας – και ήταν εύστοχος στα σουτ που μετράνε(βλ. Βεζένκοφ).
Οι «πράσινοι» προσπάθησαν, αλλά είχαν μικρό ροτέισον και λίγες λύσεις.
Στο διάστημα που πήγε το παιχνίδι στο -3 είχε πέντε ευκαιρίες να ισοφαρίσει και να προσπεράσει.
Σε εκείνο το διάστημα έγιναν πολλά λάθη και δεν λήφθηκαν σωστές αποφάσεις. Από κανέναν!
Και η κουβέντα συνεχίζεται με την επόμενη μέρα…
Χαίρομαι που δικαιώθηκα για το Μποχωρίδη, γιατί τον στηρίζω και το γράφω από την αρχή της σεζόν.
Ο παίκτης ΔΕΝ αξίζει να παίζει τόσο λίγο. Πρέπει να βρίσκεται στο ροτέισον ΣΤΑΘΕΡΑ. Change my mind.
Από εκεί και έπειτα δεν μου αρέσουν οι «κωλοτούμπες».
Έγραφα και πίστευα ότι ο Παναθηναϊκός φέτος θα ήταν ΠΙΟ ορθολογικός σε σχέση με πέρυσι και γι’ αυτό το λόγο μέσα στη σεζόν θα βελτιωνόταν και ίσως έκανε καλύτερη πορεία από τη περσινή.
Πλέον και ενώ βρισκόμαστε στα μισά της σεζόν έχω πέσει έξω παραδειγματικά. Οι επιλογές των ξένων δεν ήταν οι κατάλληλες.
Ο Πέρι δεν μπορεί εν τέλει να ανταποκριθεί σε αυτό το επίπεδο. Ήμουν σίγουρος ότι θα ήταν καλύτερος από αυτό που δείχνει.
Ο Οκάρο και ο Έβανς δεν δίνουν ούτε στο ελάχιστο αυτό που προσέφερε μόνος του ο Ντίνος Μήτογλου.
Περίμενα ότι τουλάχιστον στον αμυντικό και αθλητικό τομέα δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Ακόμη πιστεύω τον Τζεχάιβ Φλόιντ… Θα δείξει πως θα πάει και αυτός.
Για τον Φέρελ που επίσης πίστευα, δεν ήταν έτοιμος γι’ αυτό το επίπεδο και χρειαζόταν ακόμη χρόνο προσαρμογής.
Οπότε λίγο έως πολύ πλην του Ντάριλ Μέικον, οι «πράσινοι» πρέπει να προβούν σε αλλαγές. Αλλαγές στα γκαρντ και στους ψηλούς.
Ο Μποχωρίδης να μπει στο ροτέισον και φυσικά ο Μαντζούκας. Για την Ευρώπη μιλώντας…
Ο Ολυμπιακός από την άλλη κάνει την καλύτερη του σεζόν εδώ και πολλά χρόνια και έχει δεσμεύσει μια πολύ καλή θέση στα playoffs.
Όχι, δεν έχει ακόμη πλεονέκτημα έδρας. Έχει όμως όλα τα υπόλοιπα.
