Ο Ζινεντίν Ζιντάν παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη και σε αυτή έδωσε εξήγηση για την κεφαλιά στον Ματεράτσι αλλά και τον αριθμό 5.
Έχει γράψει το δικό του κεφάλαιο στο ποδόσφαιρο. Ο Ζινεντίν Ζιντάν ήταν ένας βιρτουόζος της μπάλας. Λίγες φορές ανοίγει την καρδιά του. Κι έτσι η συνέντευξη που έδωσε στην Equipe ήταν αποκαλυπτική.
Σε αυτή ο Ζιντάν αναφέρθηκε σε πολλά, όπως το δέσιμο του με τον αριθμό 5, το οποίο λίγοι γνώριζαν:
«Πέντε χρόνια στη Γιούβε, πέντε στη Ρεάλ… Αν μια μέρα κοιτάξει κάποιος τη θέση του νούμερου 5 στη ζωή μου υπάρχουν απίστευτα πράγματα. Για παράδειγμα, συμμετείχα σε πέντε κατακτήσεις Champions League με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Μία ως παίκτης (2002), μία άλλη ως βοηθός του Κάρλο (Αντσελότι, το 2014) και τρεις ως προπονητής (2016, 2017, 2018).
Ακόμα και στην οικογενειακή μου ζωή. Όταν πηγαίνω σε ένα ξενοδοχείο, όταν είμαι στον πέμπτο όροφο, κερδίζω το παιχνίδι. Στο 99%!
Υπάρχουν ιδιαίτερα πράγματα. Στη Μαδρίτη, ο Πέρεθ μου είπε όταν υπέγραψα: «Στην ομάδα μου, οι αριθμοί πηγαίνουν από το 1 στο 11. Δεν υπάρχουν 35 ή 40 στις φανέλες. Και συνεχίζει: «Το μόνο που είναι ελεύθερο είναι το νούμερο 5. Απάντησα: «Κανένα πρόβλημα, θα το πάρω αμέσως. Αυτό το 5 μου έδωσε πολλά».
Δεν θα μπορούσε να αποφύγει την ερώτηση για την κεφαλιά στον Ματεράτσι. Λέγοντας σχετικά:
«Εκείνη τη μέρα, η μητέρα μου ήταν πολύ κουρασμένη. Έχω την αδερφή μου στο τηλέφωνο πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ξέρω ότι η μητέρα μου δεν είναι καλά, αλλά δεν είναι και πολύ σοβαρό. Αλλά εξακολουθεί να είναι μια ανησυχία. Είμαι ακόμα συγκεντρωμένος.
Όλα όμως είναι πράγματα που προκύπτουν. Είναι και η πίεση. Αυτός (ο Ματεράτσι) δεν μου μιλάει για τη μητέρα μου. Έχει πει πολλές φορές ότι δεν πρόσβαλε τη μητέρα μου. Είναι αλήθεια.
Όμως έβριζε την αδερφή μου, η οποία ήταν με τη μητέρα μου εκείνη τη στιγμή. Στο γήπεδο υπάρχουν προσβολές. Μιλάνε όλοι μεταξύ τους, μερικές φορές άσχημα, αλλά εσύ δεν κάνεις τίποτα.
Εκείνη τη μέρα έγινε αυτό που συνέβη. Κάτι προκάλεσε μιλώντας για την αδερφή μου τη Λίλα. Ήταν μόλις ένα δευτερόλεπτο… Αλλά μετά πρέπει να το αποδεχτείς.
Δεν είμαι περήφανος για αυτό, αλλά είναι μέρος της καριέρας μου. Είναι μερικές φορές σε αυτές τις στιγμές που μπορείς να κάνεις κάτι που δεν είναι σωστό…
Είναι δύσκολο. Αλλά είναι η καριέρα μου. Η ιστορία της ζωής μου. Όπως τα δύο μου γκολ στον τελικό του 1998. Γι’ αυτό λέω ότι η εθνική ομάδα δεν έχει τελειώσει. Κατά κάποιο τρόπο δεν θέλω να τελειώσω έτσι. Δεν έχει τελειώσει»!
En balayant toute sa carrière de joueur, Zinédine Zidane revient sur des matches marquants, comme celui face au Brésil en 2006. Une rencontre qu’il a disputé avec une blessure à la cuisse https://t.co/uUAYeHxFaC pic.twitter.com/aGaO04Tngp
— L’ÉQUIPE (@lequipe) June 22, 2022
