Πέρασαν τέσσερα χρόνια, από τότε που πέθανε ο θρυλικός διοικητικός ηγέτης του Παναθηναϊκού, Παύλος Γιαννακόπουλος. Ο άλλοτε πρόεδρος του τριφυλλιού, βοήθησε την ομάδα να φτάσει στα μεγαλύτερα της ύψη, οδηγώντας την σε τρομερές επιτυχίες. Ενώ στην πορεία του, κέρδισε την συμπάθεια όχι μόνο των φίλων των «πρασίνων», αλλά όλων των φίλων του ελληνικού αθλητισμού.
Στις 10 Ιουνίου του 2018, έφυγε από την ζωή ένας από τους πλέον θρυλικούς παράγοντες και ηγέτες, που έχει δει ο ελληνικός καθώς και ο παγκόσμιος αθλητισμός, ο Παύλος Γιαννακόπουλος. Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από τον θάνατο, μια από τις σημαντικότερες φιγούρες, στην ιστορία των «πρασίνων».
Ο Παναθηναϊκός, είδε τρομερές επιτυχίες στο μπάσκετ, τα χρόνια που ήταν πρόεδρος του. Ενώ μαζί με τον αδερφό του, Θανάση, έκαναν την ομάδα μια πανίσχυρη και ασταμάτητη δύναμη, στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Ήταν ένας άνθρωπος τον οποίο, αγάπησαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού και τον σεβάστηκαν, οι οπαδοί όλων των άλλων ομάδων. Επειδή ήταν ένας άνθρωπος, ο οποίος ήταν παθιασμένος, ηθικός και ευγενικός, που βοηθούσε όσους το χρειαζόντουσαν.
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος, λάτρευε τον Παναθηναϊκό και το έλεγε, κάθε φορά που του δινόταν η ευκαιρία. Καθώς ήθελε να βλέπει το επίπεδο του συλλόγου να ανεβαίνει συνεχώς. Ενώ δεν είναι λίγα αυτά που είπε, τα οποία έχουν χαραχθεί στις μνήμες όλου του κόσμου.
Τα λόγια του Παύλου Γιαννακόπουλου για τα χρήματα
Είχε συνηθίσει να δίνει μεγάλα χρηματικά ποσά, για να βοηθήσει τον σύλλογο όσο μπορούσε, καθώς δεν κοιτούσε το οικονομικό κέρδος. Άλλωστε κι ο ίδιος έλεγε, ότι για εκείνον ήταν χόμπι και όχι οικονομική επιχείρηση. Γι αυτόν, όποιος έλεγε ότι από τα αθλήματα αυτά βγάζει χρήματα, έλεγε ψέματα.
Άλλοι τα παίζουν στα καζίνο, κάποιοι τα τρώνε στα μπουζούκια, εκείνος είχε τον Παναθηναϊκό. Η δική του τρέλα ήταν ο Παναθηναϊκός. Έλεγε επίσης, ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού αξίζει να κάνεις κάθε θυσία, από εκεί και πέρα δεν υπήρχε περιορισμός. Το χαμόγελο ή το χειροκρότημα του κόσμου δεν μετριέται με χρήματα.
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος λάτρευε τους φίλους του Παναθηναϊκού, ενώ και ο κόσμος τον λάτρευε, για όσα έκανε και για την αγάπη που έδειχνε στην ομάδα. Κατά την διάρκεια της προεδρίας του, υπήρχε αυτή η σχέση αμοιβαίας αγάπης και σεβασμού. Και μπορεί να έχει φύγει από τη ζωή, αλλά αυτή η αγάπη και ο σεβασμός, δεν θα χαθούν ποτέ.
