Ο Νίκος Ξανθόπουλος δεν είναι πια εν ζωή σκορπίζοντας την θλίψη στο καλλιτεχνικό χώρο της Ελλάδας και όχι μόνο.
Σε ηλικία 89 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο Νίκος Ξανθόπουλος. Είχε σοβαρά προβλήματα υγείας για τα οποία και νοσηλευόταν. Δημοφιλής κυρίως τη δεκαετία του ’60, οπότε πρωταγωνίστησε σε πολλές δραματικές ταινίες.
Έγινε γνωστός ως «Παιδί του Λαού» από τους ρόλους του φτωχού. Και κατατρεγμένου λαϊκού παιδιού που ζει μέσα στη δυστυχία αλλά τελικά λυτρώνεται.
Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου 1934 στη Νέα Ιωνία. Στην προσφυγική γειτονιά της Αθήνας. Παιδί Ποντίων προσφύγων, μεγάλωσε φτωχικά μαζί με τη μητέρα του. Που τον μεγάλωσε ουσιαστικά μόνη της, καθώς ο πατέρας του απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Ο πατέρας του δούλευε περιστασιακά ως τσαγκάρης και ψαράς. Ενώ κατά τη διάρκεια της Κατοχής φυλακίστηκε για τη αντιστασιακή του δράση. Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο. Παρότι αρχικά τον γοήτευε η ιδέα να γίνει φιλόλογος. Ίνδαλμά του υπήρξε ο Μάνος Κατράκης.
Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έκανε την πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση στο θέατρο το 1957 με τον “Θίασο Κατερίνας” στην κομεντί “Βιργινία”.
Έως τα μέσα της δεκαετίας του ’60 είχε παίξει διάφορους ρόλους, μεταξύ των οποίων τον Ορέστη στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή. Σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη, ενώ συνεργάστηκε και με τον θίασο του Μάνου Κατράκη. Στο «Τραγούδι του νεκρού αδελφού» του Μίκη Θεοδωράκη.
Ο κινηματογράφος
Επίσης έπαιξε για λίγο στο μουσικό θέατρο. Συμμετείχε σε 24 θεατρικές παραγωγές. Και έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου. Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα.
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 τον κέρδισε ο κινηματογράφος. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 1958 στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού “Το Εισπρακτοράκι”. Στο πλευρό του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου.
Ως κινηματογραφικός πρωταγωνιστής καθιερώθηκε από τον σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ Φιλμ). Με τον οποίο είχε αποκλειστική συνεργασία από το 1964 έως το 1971. Σε μουσικές δραματικές ταινίες.
Στις ταινίες της νεοσύστατης Κλακ Φιλμ συμμετείχε πρώτη φορά το 1963 με τις “Πληγωμένες καρδιές” στον ρόλο του κακού κουνιάδου.
Η αρχή της τυποποίησής του ως παιδί του λαού έγινε έναν χρόνο αργότερα. Στην ταινία “Αγάπησα και πόνεσα”. Σ’ αυτές τις ταινίες ο Νίκος Ξανθόπουλος συνήθιζε να τραγουδά. Ενώ συνθέτες όπως ο Απόστολος Καλδάρας έγραψαν τραγούδια γι’ αυτόν.
Η παρουσία του στη δισκογραφία περιλαμβάνει 9 μεγάλους δίσκους και 55 σινγκλ. Εμφανίστηκε ως τραγουδιστής σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα. Και πραγματοποίησε πολλές περιοδείες στο εξωτερικό στα κέντρα της ελληνικής διασποράς.
Τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση έκανε το 1995 στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλάκου “Με τον Ορφέα τον Αύγουστο”.
Στα τέλη του 2005 εξέδωσε σε βιβλίο την αυτοβιογραφία του “Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα”. Παντρεύτηκε δύο φορές και είχε τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια.
