Η Δήμητρα Κοροκίδα πήρε ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο και είναι μια τεράστια Ελληνίδα αθλήτρια που αξίζει προσοχής όλων για την θέληση της και την δύναμη της ψυχής της.
Σίγουρα το ταεκβοντό (πούμσε, έχει να κάνει με το τεχνικό κομμάτι) για αθλητές με κινητικές δυσκολίες δεν είναι προβεβλημένο όσο θα έπρεπε. Αλλά η Δήμητρα Κοροκίδα είναι το ζωντανό παράδειγμα. Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην διοργάνωση της Ομοσπονδίας της Λετονίας.
Πήρε το μετάλλιο στην κατηγορία P50 Wheelchair Female που έγινε το τριήμερο 21-23 Μαϊου.
Μια ακόμα διάκριση για τα ελληνικά χρώματα, που δείχνει πως ο αθλητισμός στην χώρα, ανθεί παρά τα προβλήματα και με την πανδημία.
Η Ελλάδα έχει μια σπουδαία αθλήτρια, όπως είναι η Δήμητρα Κοροκίδα. Καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι, δείχνει την δύναμη της και στέλνει τα μηνύματα της.
Της αξίζουν πολλά μπράβο για την δουλειά, το πείσμα της αλλά και όσα αντιπροσωπεύει για άτομα με τις ίδιες δυσκολίες, όπως η ίδια.
Μάλιστα έχει κατακτήσει χάλκινο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς του Ρίο Ντε Τζανέιρο στην σφαιροβολία το 2016.
Πολλές οι διακρίσεις σε πολλά αθλήματα, αλλά το τελευταίο διάστημα επέστρεψε δυναμικά στον χώρο του ταεκβοντό.
Πήρε την απόφαση να ασχοληθεί ξανά σε αγωνιστικό επίπεδο – αφού ποτέ δεν το εγκατέλειψε σε επίπεδο άσκησης – με το ταεκβοντό.
Το ατύχημα και το αγαπημένο της άθλημα
Έτσι, βρήκε τον απαραίτητο χρόνο ανάμεσα στο ασφυκτικό της πρόγραμμα για να προπονηθεί σε αυτό που λατρεύει. Τα πούμσε. Το τεχνικό κομμάτι του κορεάτικου αθλήματος.
«Στα πούμσε ο αθλητής εκτελεί μια σειρά προκαθορισμένων τεχνικών και στάσεων προς κάθε κατεύθυνση χωρίς αντίπαλο», έχει πει η ίδια στο παρελθόν.
Η πανδημία έφερε τα online πρωταθλήματα και στο ταεκβοντό. Φυσικά όχι στο αγωνιστικό κομμάτι. Αλλά στο τεχνικό, αυτό των πούμσε.
Οι αθλητές αγωνίζονται τραβώντας βίντεο τις κινήσεις τους. Στέλνουν το βίντεο στους κριτές της εκάστοτε διοργάνωσης. Για την Δήμητρα Κοροκίδα πίσω από την κάμερα βρίσκεται ο Γιώργος Μυλωνάς.
Για όσους δεν την γνωρίζουν ήταν από μικρή δραστήρια. Με πολλές διακρίσεις στο πούμσε του ταεκβοντό. Αλλά τον Μάιο του 2005, σε μια συνηθισμένη μέρα, οδηγούσε τη μηχανή της κι ένας άλλος οδηγός παραβίασε το stop, έπεσε πάνω της και την άφησε παράλυτη.
Δεν τον έβαλε κάτω, βρήκε την δύναμη, μέσω της ψυχής της. Και έλαβε μέρος σε πολλά αθλήματα με αμαξίδιο. Παράλληλα άνοιξε σχολή, όπου διδάσκει αυτό που ξέρει καλά. Το τεχνικό κομμάτι του ταεκβοντό.
Δείτε την προσπάθεια που της έδωσε το μετάλλιο στο παρακάτω βίντεο από το 6:04:35 και μετά…
