Ο Γιουσούφ Γιαζίτσι προχώρησε σε δηλώσεις όπου στάθηκε στην συμπεριφορά των ερυθρολεύκων απέναντι σε αυτόν όταν έμενε εκτός δράσης λόγω τραυματισμών, αλλά και το πόσο ικανοποιημένος δείχνει στο λιμάνι. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Foot Mercato» ο Τούρκος άσος επεσήμανε ότι νιώθει σπίτι του τους Πειραιώτες, ενώ αναφέρθηκε στον σοβαρό τραυματισμό που υπέστη.
Αναλυτικά μίλησε για:
-το πώς νιώθει για την επιστροφή του: «Νιώθω καλύτερα. Φυσικά ήταν πολύ δύσκολο. Δεν έπαιξα για πολύ καιρό, ήμουν άτυχος, αλλά ξέρεις, αυτό είναι μέρος του ποδοσφαίρου και της ζωής. Έπαιξα το Σάββατο στα πρώτα 35 λεπτά, ήταν καλό. Λίγο-λίγο, βήμα-βήμα, όλα θα γίνουν καλύτερα».
-το πόσο δύσκολο είναι να μην παίζεις για έναν χρόνο: «Σε κάποιους παίκτες αρέσει το ποδόσφαιρο, σε άλλους όχι. Εγώ γεννήθηκα με το ποδόσφαιρο, με την μπάλα στο μυαλό μου. Πραγματικά το αγαπάω αυτό το άθλημα. Όπως όλοι στην οικογένειά μου. Θέλω να παίζω κάθε μέρα. Ακόμα και αν δεν είχα προπονηθεί θα ήθελα να ακουμπήσω την μπάλα. Όταν έχεις περάσει έναν μεγάλο τραυματισμό, ειδικά αν είναι ο δεύτερος, είναι πολύ δύσκολα. Κάθε μέρα κάνεις την ίδια προπόνηση. Πρώτα κάνεις την επέμβαση, μετά έχεις τον πόντο, ράμματα και πρησμένα μάτια. Αυτό είναι πολύ δύσκολο. Πρέπει να είσαι πολύ δυνατός πνευματικά. Αν δεν είσαι, τότε αρχίζεις να χάνεις το μυαλό σου και δεν είναι εύκολο να το χωνέψεις. Γίνεται ακόμη πιο δύσκολο. Είμαι δυνατός ψυχικά. Όταν ξεκινάς ξανά τις προπονήσεις και περπατάς λίγο, δεν μπορείς να αναπνεύσεις. Μετά πας στο γήπεδο και παρακολουθείς τους αγώνες σαν οπαδός. Είναι δύσκολο και αυτό. Θέλεις να είσαι στο γήπεδο, αλλά δεν μπορείς. Για να επανέλθεις πρέπει να αποδεχθείς αυτήν την κατάσταση».
-το αν νιώθεις μόνος: «Ναι, φυσικά, είναι δύσκολο. Το παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι στην πραγματικότητα το γυμναστήριο. Ξέρεις, ξεκινάς να προπονείσαι στο γυμναστήριο με τους συμπαίκτες σου και μετά βγαίνουν στο γήπεδο. Έπειτα μένεις μόνος σου στο γυμναστήριο. Είναι δύσκολο για τους παίκτες, επειδή κι εσύ θέλεις να παίζεις, να προπονείσαι με την ομάδα».
-τους στόχους που έχει έπειτα από έναν χρόνο απουσίας: «Ξέρεις, έχω πολλά όνειρα να πετύχω. Πάντα γράφω τα όνειρά μου για να τα μετατρέψω σε πραγματικότητα. Έχω πάρα πολλές φιλοδοξίες, επειδή γνωρίζω τα ταλέντα μου. Πιστεύω στον εαυτό μου, στην ψυχική μου δύναμη. Ναι, παρόλο που είμαι 28 ετών και είχα έναν πολύ άσχημο τραυματισμό. Αλλά ακόμα και με αυτό, είμαι πραγματικά δυνατός. Όπως είπα, πιστεύω στον εαυτό μου. Έχω πολλά όνειρα να πετύχω. Για παράδειγμα, αυτή τη σεζόν, θα παίξουμε στο Champions League. Και φυσικά, θέλω να κάνω το νταμπλ: την περασμένη σεζόν, κέρδισα το πρωτάθλημα και μετά το Κύπελλο, και θέλω να κάνω το ίδιο πράγμα, και επίσης να φτάσω σε ένα καλό επίπεδο στο Champions League».
-την παρουσία του στη Λιλ: «Η περίοδος στη Λιλ ήταν ιδανική για μένα, επειδή είχα πολλές επιτυχίες εκεί. Όταν κερδίσαμε το πρωτάθλημα, είχα συμμετοχή σε 20 γκολ, έχοντας 14 γκολ και 6 ασίστ. Βοήθησα την ομάδα και ήμουν επιτυχημένος. Αλλά, ξέρετε, μετά, υπήρχαν προβλήματα για τα οποία δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. Ίσως μετά την καριέρα μου, θα έπρεπε αναφερθώ σε αυτά. Είχα προβλήματα, κάτι που κανείς δεν ξέρει. Θα μπορούσα να τα είχα πάει ακόμα καλύτερα, επειδή κάποιες μέρες δεν ένιωθα να είμαι πραγματικά σημαντικός. Όχι λόγω του προπονητή, ούτε των παικτών, αλλά για άλλο λόγο. Μετά την καριέρα μου, ίσως μιλήσω γι’ αυτό. Αλλά δεν μπορώ να μιλήσω σε δημοσιογράφους γι’ αυτό τώρα. Αλλά για μένα, ακόμα και με αυτά τα προβλήματα, ήμουν επιτυχημένος. Και έκανα πολλά πράγματα, νομίζω μάλιστα ότι έγινα ο πρώτος σκόρερ του συλλόγου στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων σε κάποιο σημείο».
-το αν υπήρξε ενδιαφέρον από τη Μαρσέιγ όταν έφυγε από τη Λιλ: «Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Και είχα μεγάλο ενδιαφέρον, από πολλές ομάδες. Αλλά ξέρεις, εκείνη την εποχή, δεν ήθελα να παίζω πια στη Γαλλία επειδή ήθελα να παραμείνω συνδεδεμένος με την Λιλ. Δεν ήθελα να συνδυάσω το όνομά μου με άλλη γαλλική ομάδα, επειδή σέβομαι πραγματικά την ομάδα, καθώς και τους οπαδούς. Εγώ, είμαι μωρό στο γήπεδο. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι δεν είμαι συναισθηματικός, ότι είμαι ψυχρός. Ως παίκτης στο γήπεδο, ναι, είναι αλήθεια. Αλλά όταν κάτι μου αρέσει, μου αρέσει πολύ. Για παράδειγμα, μου αρέσει η Λιλ, η πόλη και επίσης οι άνθρωποι. Μετά τα πέντε χρόνια εκεί, δεν ξέρω, δεν ήθελα να φορέσω διαφορετική φανέλα στη Γαλλία. Γι’ αυτό ήθελα μια αλλαγή. Δηλαδή, η έξοδος από τη χώρα ήταν αυτό που ένιωθα εκείνη την εποχή. Υπήρχε η Μαρσέιγ, αλλά όχι μόνο αυτό. Ακόμα και στην Ιταλία».
-την επιλογή να αγωνιστεί στον Ολυμπιακό: Μίλησα με πολλούς συλλόγους, ναι. Και όταν με κάλεσε ο Ολυμπιακός, ένιωσα ότι θα πήγαινα εκεί μετά τη Λιλ. Γιατί στη Λιλ, ένιωσα σαν στο σπίτι μου. Και όταν μίλησα με τον Ολυμπιακό, ένιωσα σαν να πήγαινα σε ένα άλλο σπίτι. Το ένιωσα αμέσως. Οι άνθρωποι είναι φιλόξενοι και είχα την αίσθηση ότι πηγαίνοντας εκεί, θα ήμουν σημαντικός. Παρόλο που ήμουν τραυματίας όλη τη σεζόν. Αποφάσισα, δεν το σκέφτηκα πολύ, ένιωσα ότι έπρεπε να πάω εκεί».
-τους στόχους με την Τουρκία: «Πέρυσι, κάναμε ένα καλό Euro και θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει περισσότερα, αλλά δεν τα καταφέραμε. Τελικά, νομίζω ότι πετύχαμε, αλλά όπως είπα, θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει περισσότερα στη διοργάνωση. Φέτος, έχουμε τα προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο και νομίζω ότι ο στόχος μας φέτος είναι να πάμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο».
-το ζεστό κοινό του Ολυμπιακού: «Είναι ένας θερμός λαός, οι Έλληνες είναι γενικά θερμοί. Όταν έφτασα, ένιωθα ήδη σαν στο σπίτι μου. Και οι άνθρωποι μου φέρονται όπως ήλπιζα, παρόλο που δεν έπαιξα ούτε ένα παιχνίδι εκεί. Ακόμα και μετά τον τραυματισμό, όταν πήγαινα σε ένα εστιατόριο, οι άνθρωποι έλεγαν: «Γεια σας, τι κάνετε; Σας αγαπάμε. Πιστεύουμε σε εσάς. Θα επιστρέψετε. Θα είστε μέρος της ιστορίας μας». Ξέρετε, ακόμα κι αν δεν έχετε κάνει τίποτα, νιώθετε ήδη ότι έχετε κάνει κάτι, επειδή σας φέρονται σαν βασιλιά. Γι’ αυτό νομίζω ότι αυτό το πράγμα είναι πολύ σημαντικό για μένα, γιατί λέω στους ανθρώπους να μην ανησυχούν. Θα κάνω το καλύτερο δυνατό και θα σας κάνω ευτυχισμένους, γιατί σας το χρωστάω. Το χρωστάω σε αυτόν τον σύλλογο. Και ξέρετε τι εννοώ, το χρωστάω στον εαυτό μου όταν λέω ότι το χρωστάω σε αυτόν τον σύλλογο, επειδή μου φέρονται πολύ καλά».
