Όλα όσα έγιναν δεν άξιζαν σε έναν θρύλο, όπως ήταν ο Μοχάμεντ Άλι. Όμως, ένας αγώνας δεν αλλάζει όσα άλλα πέτυχε… Για αυτά θα είναι για πάντα ένα σύμβολο του μποξ
Στις 11 Δεκεμβρίου 1981, ο Μοχάμεντ Άλι έδωσε σε ηλικία 39 ετών τον 61ο αγώνα της καριέρας του. Ένας αγώνας που έμελλε να είναι κι ο τελευταίος του. Ήταν ένα πικρό αντίο. Ένας επίλογος που δεν άρμοζε στον άνθρωπο που άλλαξε την ιστορία του αθλήματος. Πάνω από όλα, ήταν μια… αναμενόμενη ήττα από τον κατά 12 χρόνια νεότερο αντίπαλό του.
Ήταν ένας αγώνας των δέκα γύρων μεταξύ του Μοχάμεντ Άλι και του Τρέβορ Μπέρμπικ. Διεξήχθη στο Νασάου στις Μπαχάμες. Ήταν η αναμέτρηση που έμεινε στην ιστορία ως «Drama in Bahama». Νικητής ο Μπέρμπικ που κέρδισε με ομόφωνη απόφαση των κριτών τον αγώνα.
Πριν από τον αγώνα ο Άλι δήλωνε ότι είχε πάρει το «πράσινο φως» για να αγωνιστεί ακόμα κι από τους καλύτερους λευκούς γιατρούς. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Μην ξεχνάμε, ότι ήταν μόλις δύο χρόνια πριν διαγνωσθεί από τη νόσο Πάρκινσον. Την αθένεια από την οποία ουσιαστικά «έφυγε» από τη ζωή το 2016, σε ηλικία 74 ετών.
Ο Άλι ήθελε να αποδείξει σε όλους ότι ήταν ακόμα ο σπουδαίος πρωταθλητής. Μάλιστα μέσω του συγκεκριμένου αγώνα στόχευε να διεκδικήσει τον τίτλο που είχε στην κατοχή του ο Μάικ Ουίβερ. «Η σκηνή είναι έτοιμη για εμένα. Αγαπώ τέτοιου είδους καταστάσεις», ανέφερε ο «The Greatest».
Κατά τη διάρκεια του αγώνα και σε κάποια σημεία έδειξε γιατί ήταν ο κορυφαίος. Όμως στο τέλος τα νιάτα κι η ένταση του Μπέρμπικ έκαναν τη διαφορά. Ουσιαστικά, ο Άλι άντεξε μέχρι τον έκτο γύρο. Από εκεί και πέρα κουράστηκε. Μάλιστα, στον 10ο γύρο ήταν τελείως εξαντλημένος.
Το ανθρωπάκι της Μισελέν, τα χαμένα κλειδιά και η κουδούνα της αγελάδας
Ο Μοχάμεντ Άλι ήταν εμφανώς εκτός φόρμας! Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας ρεπόρτερ τον περιέγραψε ως το ανθρωπάκι της Μισελέν. Έτσι, η κακή κατάστασή του αποτυπώθηκε. Η δε προπώληση των εισιτηρίων ήταν ελάχιστη, με τους promoters να αναγκάζονται να κάνουν τεράστιες εκπτώσεις. Τελικά, τον αγώνα παρακολούθησαν από κοντά μόλις 7.500 θεατές. Δεν υπήρχε pay-per-view μετάδοση, ενώ κανένα δίκτυο στις ΗΠΑ δεν έκανε προσφορά για να μεταδώσει τον αγώνα. Τουλάχιστον, το ΟΝTV το έδειξε στο Σινσινάτι και το Οχάιο.
Δεν ήταν, πάντως, μόνο ο Άλι κατώτερος των περιστάσεων για έναν αγώνα που έμελλε να ήταν ιστορικός, ως τελευταίος του κορυφαίου πυγμάχου. Συγκεκριμένα, το «Queen Elizabeth Sports Center» δεν είχε καν ολοκληρωθεί. Ο δε κόσμος δεν μπορούσε να μπει επειδή οι υπεύθυνοι δεν έβρισκαν το κλειδί! Τα προβλήματα, όμως, δεν είχαν τελειωμό. Βλέπετε δεν υπήρχε καν καμπανάκι. Για αυτό κι επιστρατεύθηκε ένα που χρησιμοποιούν στις αγελάδες για να διεξαχθεί το ματς. Επίσης, λόγω της χαμηλής προσέλευσης, ο Μπέρμπικ αρνήθηκε να αγωνιστεί, αν δεν πληρωνόταν πρώτα. Όλα αυτά έφεραν τον αγώνα δύο ώρες αργότερα από την προγραμματισμένη έναρξη του.
Βέβαια, θα μπορούσε να φτάσει ακόμα πιο πέρα. Ειδικά μετά την ιστορική νίκη του. Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καλά ούτε για εκείνον. Ο Μπέρμπικ αντιμετώπισε πολλά εξωαγωνιστικά προβλήματα. Τελικά, το 2006 δολοφονήθηκε στην γενέτειρά του, Τζαμάικα, από τον 20χρονο ανιψιό του κι έναν φίλο του.
Όσο για τον Μοχάμεντ Άλι… Παραμένει και θα παραμείνει για πάντα ένα σύμβολο του μποξ. Δεν έχει καμία σημασία που ο τελευταίος του αγώνας ήταν ένα «μελανό» σημείο στην καριέρα του. Έτσι κι αλλιώς δεν ήταν το μόνο…
